با این که بر خلاف میلم به سرمایه های هنگفتی که برای فوتبال خرج می شود و هیچ ارتقایی در فوتبال ما مشاهده نمی شود، اما بر حسب نگرشی بر بازی های فوتبال ایرانی و فوتبال خارجی و مشاهده ی دقیق این بازی ها، به نکاتی پی برده که تا حدودی می توانند سردی و افت کلاس فوتبال ایران را ارتقاء ببخشد. هر چند که شاید این راهکارها ساده و پیش پا افتاده هستند، اما مشاهده می شود که رعایت همین اصول ساده و پیش پا افتاده در فوتبال سایر کشورها، سبب سرعت، هیجان، پر بیننده بودن و کیفیت عالی بازی ها می شوند. از جمله ی این اصول ساده را بیان می کنیم :

۱ اوت دستی :

یکی از بدترین موقعیت هایی که در فوتبال ما مشاهده می شود، هنگام اوت دستی است. بازیکنان ایرانی هنگام زدن اوت دستی، تا بخواهند توپ را تمیز کنند، کمی از زمین فاصله بگیرند، نگاه کنند تا یاری برای پاس دادن پیدا کنند، علاوه بر این که وقت بازی را کمی می گیرد، سبب کاهش سرعت بازی می شوند. چنانچه در بازی های خارجی، بالفور اوت دستی را زده و پاس به نزدیکترین بازیکن می دهند و این عامل سبب افزایش سرعت بازی و حتی گاهی سبب لحظه های بسیار حساس شده است.

۲ هر بازیکن در جای خود :

در بازی های خارجی، مشاهده می شود که هر بازیکنی در پست خود طوری قرار می گیرد، که در کار پست بازیکن دیگر اختلال اییجاد نمی کند، مگر این که مربی از بازیکن، آن هم یک نفر خاص، بخواهد که پستش را چپ و راست برای مدتی کوتاه برای نفوذ در تاکتیک های حریف، تعویض کند. در بازی های ایرانی، هر بازیکنی به هر سمتی می رود و نظم بازی را تا حدودی بر هم می زنند و این سبب سردرگمی بازی و حتی پاس های اشتباه فراوان می شود. چه بسا که در بازی های خارجی، به دلیل حفظ این اصل، پاس های اشتباه محدود بوده است.

۳ انتظار برای واکنش و عکس العمل :

در بازی های خارجی که از کیفیت و سرعت و هیجان و موقعیت های خاص و حساس سرشار هستند، مشاهده می شود که هر بازیکن در پست خود به حالت آماده باش منتظر است و منتظر لحظه ی واکنش دو نفری هستند که با توپ به رقابت برخاستند. منظور این است که بازیکنان منتظر واکنش دو نفری که توپ بین آن هاست می مانند و بعد اقدام به عمل می کنند. این طور نیست که اگر توپ به گوشه ای رفت، هفت الی هشت بازیکن به سمت توپ هجوم ببرد و سبب درگیری ها و خطاهای اضافی و الکی ای شوند که وقت بازی و کیفیت بازی را کاهش دهند.

۴ اعتراز نکردن به داور :

یکی از دلایلی که فوتبال ما را دچار افت کرده است، اعترازات شدید به داورهاست. همین اعترازات شدید به داورها، نه تنها سبب جریمه، بلکه سبب وقفه در بازی و سرد شدن بازی می شود. چه بسا که داور را وادار به واکنش های شدید در بازی دیگر هم علیه بازیکنان و هم علیه همین تیم معترض انجام دهند. در بازی های خارجی که از کیفیت بالایی برخوردار هستند، اعتراز به داور فقط و فقط در حد یک سخن بسیار کوتاه است و به سرعت بازی جریان می یابد، بدون این که وقفه ی آنچنانی در بازی صورت بگیرد.

۵ جلوگیری از تمارز و وقت کشی :

شاید دلیل اصلی تمارزها و وقت کشی هایی که در بازی های ایرانی مشاهده می شود، یکی دادن اخطار به بازیکن حریف، دیگری وقت کشی برای حفظ نتیجه ی موفق کسب شده و حتی به دست آوردن موقعیت حساس و یا پنالتی باشد. با این تفاسیر، هر چند هم خطایی رخ دهد، به محض دستور داور، باید تا حد امکان در صورت ندیدن صدمه، باید بلند شد و بازی را سریع جریان داد.

۶ جا به جایی در تمرینات :

در تمریناتی که برای بازیکنان اعمال می شود، باید ساعات محدودی را به جابه جایی بازیکنان برای آمادگی در پست های دیگر را قرار دهند، اما طوری نباشد که شخص از پست خود غافل بماند.

۷ حفظ اصول جوانمردی و اخلاقی :

جوانمردی و داشتن اخلاق در فوتبال تنها به این نیست که وقتی بازیکنی روی زمین افتاده، توپ را به بیرون شوت کنند، بلکه شامل این نیز هست که ازیکن خطای عمد انجام ندهد، به تصمیمات داوری اعتراز نکند، از خطاهای حریف خشمگین نشود و فحش ندهد.